Author :
Abstract
Yerel ekonomik kalkınmanın sağlanaması için yapılan uygulamaların temel amacı elde bulunan kaynakların etkin ve verimli kullanılmasıdır. Ülkeler stratejik yerel kalkınma politikalarıyla birlikte ekonomik kalkınmada sürdürülebilirliği sağlayabilirler. Uygulanan yöntemler birimden bütüne doğru kalkınmayı hedeflediği için bu aşamada yapılacak olan plan ve programların küresel ölçeğe uygun olması hayati önem taşımaktadır. Sürdürülebilir yerel kalkınmanın temel amacı mikro ölçekte her birimin ihtiyaçlarına cevap vererek makro ölçekte de bu durumun devamlılığının sağlanmasıdır. Mikro bazda uygulamaların daha etkin kontrol edilebilmesi için bazı temel araçlar kullanılmaktadır. Bunlardan en yaygın olanları bölgesel kalkınma ajansları, kent ekonomisi formu, KOSGEB, sürdürülebilir şehirler, sıfır atık, İŞGEM, sivil toplum kuruluşları, kooperatifler, kümeler ve kent konseyleridir. Çalışmada bu uygulamalar incelenmiş ve mikro temelli sürdürülebilir yerel kalkınmanın yapılan uygulamalar kapsamında güçlü ve zayıf yönleri tespit edilmiştir. Yapılan analiz sonrasında mikro temelli sürdürülebilir yerel kalkınmanın özellikle kırsal kesimin ekonomiye katılımına ve yeni girişimcilerin teşvik edilmesinde büyük destekler sağladığı ortaya çıkmıştır. Ancak finansal desteklerin kısıtlı olması ve teknolojinin henüz istenilen seviyede kullanılamaması mikro temelli sürdürülebilir yerel kalkınma hızını yavaşlatmaktadır.
Keywords
Abstract
The fundamental goal of the initiatives to promote local economic development is to make the best use of the available resources. Strategic local development strategies can help countries achieve economic development sustainability. Because the methods used seek to go from the unit to the whole, it is critical that the plans and programs developed at this level are consistent with the global scale. The primary goal of sustainable local development is to fulfill the demands of each unit on a micro scale while ensuring the continuity of this scenario on a macro scale. Some fundamental tools are utilized to more effectively regulate applications on a micro scale. Regional development agencies, urban economy forms, KOSGEB, sustainable cities, zero waste, İŞGEM, non-governmental organizations, cooperatives, clusters and city councils are the most frequent. These applications were explored in the study, and the benefits and shortcomings of micro-based sustainable local development were identified. Following the investigation, it was shown that micro-based sustainable local development provides significant assistance, particularly for the engagement of rural regions in the economy and the encouragement of new entrepreneurs. However, a lack of financial resources and an inability to employ technology at the appropriate level are limiting the rate of micro-based sustainable local development.
Keywords
- Akkaya, F. (2011). “İş Geliştirme Merkezleri (İŞGEM) Araştırma Raporu”, Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı, 1-23.
- Akkaya, F. (2011). “İş Geliştirme Merkezleri (İŞGEM) Araştırma Raporu”, Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı, 1-23.Alkan, A. (2001), “Yirmibirinci Yüzyıl Başında Dünya Kooperatifçiliğinin Gündemi”, Cevat Geray’a Armağan, Mülkiyeliler Birliği Yayınları, No: 25, Ankara, s: 209-229.
- Banerjee, S.B. (2002), “Contesting Corporate Citizenship, Sustainability and Stakeholder Theory: Holy Trinity or Praxis of Evil?” Academy of Management Conference, Denver, August 9-13, 2002.
- Beşel, F. ve Yardımcıoğlu, F. (2017). “Yerel Yönetimler Üzerine Seçme Yazılar”, Beşköprü Yayınları, Sakarya.
- Bulut, T. (2013), “Şeffaf, Katılımcı ve Etkin Kent Yönetimi İçin Kent Konseyleri”, Bursa: Ekin Basın Yayın Dağıtım.
- Bozdereli, A. A. (2018). “Yavaş Şehir: Yerel Sürdürülebilir Kalkınmaya Bir Alternatif”, İktisat ve Toplum Dergisi, (97), 31-39.
- Carson, R., (1962), “Sessiz Bahar”, (Çeviri: Güler, Çağatay), Palme Yayınları, Ankara, 15-68. DPT (2000). “Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı”, 2001-2005, Ankara.
- Ergülen, A., Atcı, F. (2020). “Toplam Kalite, Çevre ve Sıfır Atık Yönetimi; Yaklaşımlar, Kazanımlar ve Eleştiriler”, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(24), 299-328.
- Eroğlu, H. T. (2010). “Sürdürülebilir Yerel Kalkınma ve Kent Konseyleri”, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 26, 44-55.
- Gökyay, Ç. (2008). “Türkiye’de Mikro Kredi Uygulamaları ve İstihdama Etkileri”, Ankara, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları.
- Hasanoğlu, M. Ve Aliyev, Z. (2009). “Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları”, 35 Sayıştay’ın Denetim Kapasitesini Güçlendirme Projesi, 81-90.
- Holden, E. (2004). “Ecological Footprints and Sustainable Urban Form”, Journal Of Housing And The Built Environment, 19(96), 91-109.
- ICA, (2013), “Blueprint for a cooperative decade, International Cooperative Alliance”, 2012 International year ofcooperatives. https://ica. coop/sites/default/files/media_items/ICA%20Blueprint%20-%20Final%20 version%20issued%207%20Feb%2013.pdf , Erişim Tarihi: 11.01.2022.
- ILO, (2001), Report V (1), Promotion of cooperatives, Fifth item on the agenda, International Labour Office Geneva, 89th Session. http://www.ilo.org/ public/english/standards/relm/ilcilc89/rep-v-1.htm, Erişim Tarihi: 09.01.2022.
- KGM (TC.Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü), (2011), “Türkiye kooperatifçilik stratejisi ve eylem planı 2012- 2016”.
- Kayasü, S., Pınarcıoğlu M., Yaşar, S. S., Dere, S. (2003). “Yerel/Bölgesel Ekonomik kalkınma ve Rekabet Gücünün Arttırılması: Bölgesel Kalkınma Ajansları”, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, İstanbul, 6-18.
- Kocaoğlu, M. (2015). “Yerel Sürdürülebilir Kalkınma ve Kent Konseyleri: Kırşehir Kent Konseyi Örneği Üzerinden Uygulamalı Bir Çalışma”, PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Özel Sayı: 2, 97-117.
- Koç, H. (2012). “Genel Kooperatifçilik ve Kadına Yönelik Kooperatifler, Ziraat Mühendisliği Dergisi”, sayı:358, 24- 29.
- Kutlu, Ö., Usta S. Ve Kocaoğlu, M. (2009), “Vatandaş Odaklı/Vatandaşın Odakta Olduğu Yönetim: Kent Konseyleri ve Selçuklu Belediyesi Örneği”, Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9 (18), Ekim, 2009, ss.507-532.
- Markandya, A., Harou, P., Bellù, L. G., & Cistulli, V. (2002), “Environmental Economics for Sustainable Growth: A Handbook for Practitioners”, Edward Elgar, Cheltenham.
- Moon, Y., Kamiya, M., Konishi, Y. (2016). “Local Governments and Local Economic Development”, Productive Capacity and Spatial Analysis, Finance for City Leaders Handbook, 335-352.
- Munasinghe, M. (2009). “Sustainable Development in Practice: Sustainomics Methodology and Applications”, New York: Cambridge University Press, s.34,35.
- Örki, A. (2016). “Ekonomik Kalkınmada Kooperatiflerin Öneminin Örneklerle Değerlendirilmesi”, Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2016, 3(2), 13-22.
- Öztüroğlu, Y., Özbiltekin, M., Sürgeç, I., Gözacan, N., (2018). “Sürdürülebilir Şehirler İçin Bir Ölçek Öalışması: İzmir İli Örneği”, Nişantaşı Üniversitesi SBE Dergisi, 6(2), 67-79.
- Yalçın, A. ve Yalçın, S. (2013). “Sürdürülebilir Yerel Kalkınma İçin Cittaslow Hareketi Bir Model Olabilir Mi?”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5 (1), 32-41.
- Serka Kalkınma Ajansı, https://www.serka.gov.tr/assets/upload/dosyalar/39-soruda-kalkinma-ajanslari-destekleri.pdf , Erişim Tarihi: 17.09.2021.
- Soyak, M. (2010). “Kadın Girişimciliği ve Mikrofinans: Türkiye Deneyimi”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 24, 129-144.
- T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2021). http://www.surdurulebilirkalkinma.gov.tr/temel- tanimlar/ . Erişim Tarihi: 20.09.2021.
- TGMP (2020). “Faaliyet Raporu”. http://www.tisva.net/flip/2020_tgmp_faaliyet_raporu.html , Erişim Tarihi: 01.01.2022.
- UNDP (2021). https://www.kureselamaclar.org/ . Erişim Tarihi: 22.09.2021.
- https://www.ahika.gov.tr/assets/upload/dosyalar/ahika__tr71-yerel-ekonomik-kalkinma-kumelenme-rehberi.pdf , Erişim Tarihi: 16.01.2022.
- http://www.kedv.org.tr/index.php?page=maya, Erişim Tarihi: 18.01.2022. http://www.tgmp.net/sayfa.aspx?aKat=9, Erişim Tarihi: 18.01.2022.
- http://tog.org.tr/hakkimizda_125, Erişim Tarihi: 19.01.2022.
