Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı, taşımalı eğitim uygulaması sürecinde karşılaşılan sorunları derinlemesine incelemek ve olası çözüm yolları bulmaktır. Araştırmanın çalışma grubu, amaçlı örneklem yöntemlerinden homojen örnekleme tekniğiyle belirlenmiş; 2020-2021 eğitim öğretim yılında Samsun ilinin çeşitli ilçelerinde taşımalı eğitim yapan okullarda görev yapan 7 okul yöneticisi ve 7 öğretmenden oluşmaktadır. Bu araştırmada nitel araştırma yaklaşımlarından olgu bilim deseninden yararlanılmıştır. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmış ve betimsel analizle yorumlanmıştır. Katılımcılardan elde edilen veriler doğrultusunda taşımalı eğitimde karşılaşılan sorunlar: eğitim ve öğretim, servis şoförleri, yemek ve yemekhane, veliler ile ilgili sorunlar olarak belirlenmiştir. Bu sorunlara yönelik katılımcılar birtakım önerilerde bulunmuşlardır. Bu öneriler; taşımalı öğrencilerin etkinliklere katılımının sağlanması, denetimlerin artırılması, servis şoförlerinin eğitimi, yemek ve yemekhane şartlarının iyileştirilmesi, velilerin okula ulaşımının sağlanması, taşıma yollarının onarılması, köy okullarının kapatılmaması, servis kapasitesinin artırılması, birbirine yakın köylerin taşınması ve özel güvenlik sağlanması şeklinde sıralanabilir.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to examine the problems encountered in the bussed education application process in depth and to find possible solutions. The study group of the research has been determined with the homogeneous sampling technique, one of the purposeful sampling methods; consists of 7 school administrators and 7 teachers working at schools that carry out bussing education in various districts of Samsun in the 2020-2021 academic year. In this research, phenomenology research design has been used from qualitative research approaches. The data has been collected with a semi-structured interview form and interpreted with descriptive analysis. In line with the data obtained from the participants, the problems encountered in bussed education are determined as: education and training, bus drivers, meals and dining hall, communication with parents, problems. Based on these problems, the participants have offered the following suggestions: it can be listed as ensuring the participation of bussed students in activities, increasing the inspections, training of service drivers improving meal and dining hall conditions, ensuring parents access to school, repairing transport roads, not closing village schools, increasing service capacity, moving villages close to each other, and providing private security.
Keywords
- Ağırkaya, A. (2010). Taşımalı eğitim uygulamasında öğretmenler ve öğrencilerin karşılaştıkları güçlükler.
- Ağırkaya, A. (2010). Taşımalı eğitim uygulamasında öğretmenler ve öğrencilerin karşılaştıkları güçlükler. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Akkır, R. (2020). Taşımalı ilköğretim okullarının maliyeti ve sorunları (Denizli/Acıpayam İlçesi Örneği). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Tezsiz Yüksek Lisans Projesi.
- Annells, M. (2006). Triangulationof qualitati approaches: Hermeneutical phenomenology and grounded theory. Journal of Advanced Nursing, 56 (1), 55-61.
- Arı, A. (2003). Taşımalı ilköğretim uygulaması (Uşak Örneği). Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 101- 115.
- Arıkan, R. (2011). Araştırma yöntem ve teknikleri. Ankara: Nobel.
- Aydın, S. (2014). Olgu bilim araştırma. M. Metin (Ed), Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde (s. 287-311). Ankara: Pegem Akademi.
- Aziz, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel.
- Bilek, E. ve Kale, M. (2012). Taşıma merkezi okullarda görev yapan öğretmenlerin görüşlerine göre taşımalı eğitim uygulaması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 609-632.
- Büyükkaragöz, S. ve Şahin, H. (1995).Taşımalı ilköğretim uygulamaları. Eğitim ve Bilim Dergisi, 19(16).
- Büyükkıdık S. ve Şimşek A. (2017). Öğretmen ve öğrenci görüşleriyle taşımalı eğitim uygulaması değerlendirilmesi: Bozova ilçesi örneği. Elementary Education Online 16(1), 15-34.
- Cinoğlu, M., Demir, H. ve Öztürk, M. (2014). Bilecik’te taşımalı eğitim uygulamalarının incelenmesi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6(11), 211-229.
- Çabuk Kaya, N. (2006). Taşımalı eğitim programındaki ilköğretim öğrencilerinin durumları: Silopi köyleriörneğinde bir sosyal değerlendirme. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 46(2), 105-116.
- Çavuşoğlu D. ve Dönmez B. (2018). Yönetici, öğrenci ve veli görüşlerine göre Pazarcık’ta taşımalı eğitim uygulaması. Kurumsal Eğitim Bilim Dergisi, 11(4).
- Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (3. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
- Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri: yaklaşım, yöntem ve teknikler. Ankara: Anı Yayıncılık.Gökyer, N. ve Gülşen, C. (2012). Taşımalı ilköğretim uygulamasında öğrencilerin taşınmaları sürecinde karşılaşılan sorunlara ilişkin öğrenci görüşleri, Millî Eğitim, Sayı 193.
- Güleryüz, H. (2002). Taşımalı Eğitim. Ankara: Öğretmen Dünyası.
- İyibaş, M. A. (2017). Taşımalı eğitim: öğretmen ve öğrenci görüşleri. Mardin Artuklu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tezsiz Yüksek Lisans Projesi.
- Karakütük, M. (1996). “Taşımalı ilköğretim ve sorunları (Sincan İlçesi Örneği)”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
- Kaya, İ. (2010). Taşımalı eğitimin yönetimi ve sorunları: Adıyaman ili örneği. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
- MEB. (1994). Temel eğitim pilot projesi uygulama programı. Ankara, 1994.
- MEB. (2000). İlköğretim genel müdürlüğü taşımalı ilköğretim yönetmeliği. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nicel ve nitel yaklaşımlar I‐II. Cilt (5. Basım). İstanbul: Yayın Odası.
- Orak, S., Sezer, D., Tozlu, N., Uçak, A. ve Yeşilyurt, M. (2007). İlköğretimde taşımalı eğitim araştırması Van il merkezi örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 197-213.
- Özgün, A. (2007). İstanbul’da taşımalı eğitimin okul, veli, öğrenci açısından olumlu ve olumsuz etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Patton M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörleri: M. Bütün, S.B. Demir.). Ankara: Pegem Akademi.
- Resmî Gazete, Millî Eğitim Bakanlığı Taşıma Yoluyla Eğitime Erişim Yönetmeliği, 2014. Sığrı, Ü. (2018). Nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: Beta.
- Şan, A. (2012). İlköğretimde taşımalı eğitim öğrencilerinin sorunları. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Taşdemir, M. (2010). Taşımalı eğitime ilişkin veli görüşleri: sorunlar ve öneriler: sorunlar ve çözümönerileri (şile ilçesi örneği). Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Taşdemirci, M. (2017). Taşımalı ilkokullarda karşılaşılan güçlükler (Ağrı ili örneği).Yüksek Lisans Tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Tektaş, M. ve Yurdabakan, İ. (2013). Taşımalı ilköğretim öğrencilerinin taşımalı eğitime ilişkin görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(3), 511-527.
- Timur, H. (2017). Taşımalı eğitim sistemi uygulamasının öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Uraslu, T. (2017). Taşımalı ilkokullarda müdürlerin karşılaştıkları sorunların belirlenmesi. Uluslararası Liderlik Eğitim Dergisi, 1(1), 40-43.
- Yangın, E. (1991). Taşımalı ilköğretim uygulaması. Millî Eğitim Dergisi, Sayı: 107.
- Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2011). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. (3. Baskı), Ankara: Detay Yayıncılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
