Bu çalışmanın genel amacı; çalışanların iyimserlik ve kötümserlik anakronizmasının, aşil sendromu üzerinde etkisinin olup olmadığını tespit etmeye yöneliktir. Bu genel amaç kapsamında, katılımcıların iyimserlik ve kötümserlik algılarını, aşil sendromu ve alt bileşenlerine yönelik algılamalarını ve son olarak söz konusu bu değişkenler arasında etkileşim olup olmadığını tespit etmek araştırmanın hedefi olarak belirlenmiştir. Araştırma kapsamında iki değişken arasında etki olup olmadığının tespit edilmesi amaçlandığından dolayı etkileşimsel model biçiminde desenlenmiş bir model kurgulanmıştır. Bu çerçevede, iyimserlik ve kötümserlik boyutları ile aşil sendromu ve alt boyutları arasındaki ilişki ve etkileşimler ayrı ayrı ele alınmıştır. Araştırmanın örneklem grubu Balıkesir ilinde bankacılık sektöründe çalışan toplam 356 çalışan oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında veri toplayabilmek adına, Dember vd. (1989) tarafından geliştirilen İyimserlik / Kötümserlik Aracı (OPI- Optimism/Pessimism Instrument) ölçeği ile birlikte Conray (2001) Aşil Sendromu Ölçeği kullanılmıştır. Veri analizi programı olan SPSS 21.0 kullanılarak da analizler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre iyimserlik boyutu ile aşil sendromunun alt boyutları arasında düşük ve orta düzeyde (r=-,309 ile r=-,489 aralığında, p<0,00) negatif yönlü anlamlı bir ilişkiler olduğunu sonucuna ulaşılmıştır. Kötümserlik boyutu ile aşil sendromunun alt boyutları arasında düşük ve orta düzeyde (r=,360 ile r=,562 aralığında, p<0,00) pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiler olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca iyimserlik algılamalarının, aşil sendromu algısına yönelik varyansı %39 oranında açıkladığı ve [(β=-,229), (p<0.05)] (R2:,039; p:,000) düzeyinde, negatif yönde etkilediği; kötümserlik algılamalarının, aşil sendromu algısına yönelik varyansı %44 oranında açıkladığı ve [(β=,340), (p<0.05)] (R2:,044; p:,000) düzeyinde, pozitif yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.
The general purpose of this study; the aim is to determine whether the optimism and pessimism anachronism of employees have an impact on Achilles syndrome. Within the scope of this general purpose, it was determined as the aim of the research to determine the perceptions of the participants about their optimism and pessimism, their perception of Achilles syndrome and its sub-components, and finally whether there is an interaction between these variables. Method: Since it was aimed to determine whether there is an effect between the two variables, a model designed in the form of an interactive model was designed. In this framework, the relationships and interactions between optimism and pessimism dimensions and Achilles syndrome and its sub-dimensions are discussed separately. The sample group of the study consists of 356 employees working in the banking sector in Balıkesir province. In order to collect data within the scope of the research, Dember et al. Conray (2001) Achilles Syndrome Scale was used along with the Optimism / Pessimism Tool (OPI- Optimism / Pessimism Instrument) scale developed by (1989). Analyzes were also carried out using the data analysis program SPSS 21.0. Results: According to the findings obtained, it was concluded that there was a low and moderate negative relationship between the optimism dimension and the sub-dimensions of Achilles syndrome (r = -, 309 to r = -, 489, p <0.00). It was concluded that there was a significant positive and low-level relationship between the pessimism dimension and the sub-dimensions of Achilles syndrome (r =, 360 to r =, 562, p <0.00). In addition, perceptions of optimism explain the variance towards perception of Achilles syndrome by 39% and negatively affect [(β = -, 229), (p <0.05)] (R2:, 039; p:, 000); It was concluded that pessimism perceptions explain the variance towards perception of Achilles syndrome by 44% and positively affect [(β =, 340), (p <0.05)] (R2:, 044; p:, 000).