Sağlık Çalışanlarının Halkla İlişkiler Birimine Karşı Tutumları: Kamu ve Özel Hastane Örneği

Author :  

Year-Number: 2022-Cilt 7 Sayı 40
Yayımlanma Tarihi: 2022-09-01 00:25:55.0
Language : Türkçe
Konu : Sağlık Yönetimi
Number of pages: 866-873
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Amaç: Çalışmamızda hem özel hem de kamu sağlık kurumlarında çalışan sağlık çalışanlarının, halkla ilişkiler birimini nasıl değerlendirdiği, birimle ilgili bilgi seviyeleri ve birime karşı tutumlarını ortaya çıkarılması amaçlanmıştır.

Yöntem: Çalışmada örneklem olarak kamu ve özel sağlık kurumlarında çalışan 280 kişi katılmıştır. Verileri almak için online anket formu kullanılmıştır.  Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. Anket formunun ilk kısımda sosyo-demografik özellikler yer alırken, ikinci bölümde halkla ilişkiler birimi ile ilgili yargı düzeylerini belirlemek için 30 ifade yer almaktadır. Verilerin analizinde SPSS 25 programı kullanılmıştır. Güvenirlik analizinden sonra analizler için, betimleyici istatistiklerden, Independent Samples T test ve One-Way ANOVA testlerinden yararlanılmıştır.

Bulgular: Yapılan analizler sonucunda; halkla ilişkiler biriminin sağlık kurumlarında bulunması önem arz ettiği görülmüş ve çalışmamıza katılan sağlık çalışanlarının %86,4’ü halkla ilişkiler biriminin gerekli olduğunu dile getirmiştir. Katılımcıların %36,8’i halkla ilişkilerden sorumlu olarak müdürün olması gerektiğini ve %52,5’inin halkla ilişkilerin esas işlevinin hasta şikâyetlerine ilgi göstermesi gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, katılımcıların sosyo-demografik özelliklerinden yaş, hastane türü ve meslekte çalışma yılı ile istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Son olarak halkla ilişiklerle ilgili bilgi düzeyi ifadelerine orta düzeyde bir katılım olduğu görülmüştür.

Sonuç: Sonuç olarak katılımcılar halkla ilişkilerle ilgili bilgilerinin ve tutumlarının orta düzeyde olduğu görülmüştür. Bu durum son yıllarda artmaktadır ve artan rekabetle birlikte rekabette öne geçebilmek ve halkla olan ilişkileri yükseltebilmek için konu ile ilgili bilgi düzeylerinin arttırılması önerilmektedir. Halkla ilişkiler birimi hakkında konu ile ilgili örgün eğitimi alan uzman kişilerin ya da kurum içi destek eğitimleri ile yaşam boyu öğrenme ilkesi doğrultusunda kendini geliştirebilen kişilerin desteklenmesi sağlanmalıdır. Halkla ilişkiler birimine yönelik talimatlar ve görev tanımları oluşturulup ilgili işin niteliği artırılabilir. Çalışma örnekleminin kısıtlı olması, konu ile ilgili özellikle sağlık çalışanlarının görüşlerine yönelik çalışmaya fazla rastlanmaması nedeniyle, konu ile ilgili daha büyük örneklemlerde ve sağlık profesyonellerinin katılımı ile yapılacak çalışmalar literatüre katkı sağlayacaktır.

Keywords

Abstract

Aim: In our study, it is aimed to reveal how health professionals working in both private and public health institutions evaluate the public relations unit, their knowledge levels about the unit and their attitudes towards the unit.

Method: In the study, 280 people working in public and private health institutions participated as a sample. An online questionnaire was used to collect the data. The questionnaire form consists of two parts. While socio-demographic characteristics are included in the first part of the questionnaire, there are 30 statements in the second part to determine the level of judgment about the public relations unit. SPSS 25 program was used in the analysis of the data. After the reliability analysis, descriptive statistics, Independent Samples T test and One-Way ANOVA tests were used for the analysis.

Findings: As a result of the analyzes made; It has been seen that it is important to have a public relations unit in health institutions and 86.4% of the health professionals who participated in our study stated that the public relations unit is necessary. 36.8% of the participants stated that the manager should be responsible for public relations and 52.5% stated that the main function of public relations should be to pay attention to patient complaints. In addition, a statistically significant difference was found between the socio-demographic characteristics of the participants, age, hospital type, and years of work in the profession (p<0.05). Finally, it was seen that there was a moderate level of participation in the statements of knowledge level about public relations.

Conclusion: As a result, it was seen that the participants' knowledge and attitudes about public relations were at a moderate level. This situation has been increasing in recent years, and it is recommended to increase the level of knowledge about the subject in order to be ahead of the competition and increase relations with the public with the increasing competition. It should be ensured that experts who receive formal training on the subject about the public relations unit or those who can improve themselves in line with the lifelong learning principle with in-house support trainings should be supported. Instructions and job descriptions for the public relations unit can be created and the quality of the relevant work can be increased. Since the study sample is limited and there are not many studies on the subject, especially the opinions of health professionals, studies with larger samples and the participation of health professionals will contribute to the literature.

Keywords


  • 1. Akkaya, E. (2011). Özel Sağlık Kurumlarında Halkla İlişkiler. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

  • 2. Amiresmaili, M., Rostami, S. H., & Isfahani, P. (2012). Measuring level of public relations in hospitals. Middle east journal of family medicine, 10(9), 9-12.

  • 3. Andaleeb, S. S. (2001). Service quality perceptions and patient satisfaction: a study of hospitals in a developing country. Social science & medicine, 52(9), 1359-1370.

  • 4. Bölükbaşı, N. (2012). “Özel Hastanelerde Halkla ilişkiler Faaliyetlerinin Hizmet Kalitesine ve Müşteri Memnuniyetine Etkileri”, Yüksek Lisans Tezi,Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri

  • 5. Dikme, H.,& Sucu, Ö. Ü. İ. (2019). Sağlık Hizmetlerinde Halkla İlişkilerin Önemi. In VIII. Umteb International Congress On Vocational & Techical Sciences, 261-270.

  • 6. Dominick Joseph, R. (2002). The Dynamics of Mass Communication. Media in theDigital Age. McGrow.

  • 7. Duğan, Ö., & Uludağ, A. (2015). Sağlık Çalışanlarının Halkla İlişkilere Bakışı: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (34), 41-51.

  • 8. Erdoğan, R. (2015) Sağlık Kuruluşlarında Halkla İlişkiler: Hastane Tercihinde Halkla İlişkilerin Rolü Üzerine Bir Saha Araştırması, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.

  • 9. Geçikli, F. (2014). The organization of public relations department at hospitals: A model suggestion. International Journal of Business, Humanities and Technology, 4(1), 51-59.

  • 10. Gohil, D. P.,&Gohil, K. (2016). Public Relations in Hospital Administration and Planning. International Journal of Health Science and Research, 6(2), 384-387.

  • 11. Göktaş, B.,Yeşilaydın, G., & Özkan, O. (2017). Hastaların Halkla İlişkiler Faaliyetlerine Bakış Açılarının İncelenmesi. Business & Management Studies: An International Journal, 5(4), 137-153.

  • 12. Işık, M. (2010). Hastanelerde Halkla İlişkiler. Eğitim Yayınevi.

  • 13. Kalyon, Y. (2007). Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yayınları.

  • 14. Kirdar, Y. (2007). The role of public relations for image creating in health services: a sample patient satisfaction survey. Health Marketing Quarterly, 24(3-4), 33-53.

  • 15. Kördevev, M. K. (2017). Kamu ve Özel Sağlık Kuruluşlarında Kurumsallığın ve Kurum İmajının Oluşmasında Halkla İlişkilerin Etkileri. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 20(2), 143-155.

  • 16. Kumar, P. N.,Abijith, A., &Jacob, A. P. (2015). Study on Role of Print Media in Public Relation Activities of a Hospital. International Journal of Health Sciences and Research (IJHSR), 5(5), 391-395.

  • 17. Liao, S. K.,&Chang, K. L. (2009). Selecting public relations personnel of hospitals by analytic network process. Journal of hospital marketing & public relations, 19(1), 52-63.

  • 18. Mıhçıoğlu, C. (1971). Halkla ilişkiler nedir. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(4), 91-108.

  • 19. Okay, A. & Okay, A. (2014). Halkla İlişkiler Kavram Stratejileri ve Uygulamalar. İstanbul: Der Yayınları.

  • 20. Taşdelen, M. (2014). Özel Sağlık Kuruluşlarında İç Ve Dış Halkla İlişkiler Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Aydın.

  • 21. Tengilimoglu, D.,Yesiltas, M., Kisa, A., &Dziegielewski, S. F. (2008). The role of public relations activities in hospital choice. Health marketing quarterly, 24(3-4), 19-31.

  • 22. Tengilimoğlu, D. (2001). Hastane seçimine etkili olan faktörler: Bir alan uygulaması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 85-98.

  • 23. Tengilimoğlu, D. (2001). Sağlık Kuruluşlarında Halkla İlişkiler. Gazi Kitabevi, Ankara.

  • 24. Varol, M. (1988). Halkla İlişkilere Toplum Bilimsel Bir Yaklaşım. AÜ Basın Yayın YO Yıllığı,(10), 267.

  • 25. Wilcox, D. L., Ault, P. H., & Agee, W. K. (2006). Public relations: Strategies and tactics. Pearson Education,Inc, Boston.

  • 26. Yurdakul, N. B., Coşkun, G., & Öksüz, B. (2007). Hastanelerde halkla ilişkiler: izmir ili özel hastaneler örnekleminde halkla ilişkiler birimlerinin yapı-işlev ve uygulamalarına yönelik bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 31-46.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics