Author :
Abstract
Giriş: Son yirmi yılda, tiksinme (iğrenme) ve tiksinmenin insan davranışları ve alışkanlıkları üzerindeki etkilerine olan bilimsel ilgi hızla artmış olsa da yayınlanmış çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmadaki amaç van Overveld ve ark. (2010) tarafından geliştirilen Tiksinme Eğilimi ve Duyarlılığı Ölçeği (TEDÖ-R)’nin Türkçe uyarlamasını gerçekleştirmektir. Yöntem: Araştırma örneklemini 2020 yılında Kırklareli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Yüksekokulu'nda okuyan 375 öğrenci oluşturdu. Katılımcılar TEDÖ-R’yi ve kişisel bilgi formunu doldurdu. Yazılı izin, ölçek sahiplerinden, Kırklareli Üniversitesi’nden ve öğrencilerden alındı. Bulgular: İç tutarlık güvenirliği için cronbach alfa katsayısı 16 madde için 0,916 belirlendi. Model uyumunun test edilmesi için de Hotelling T2 testi yapıldı (p<0.001). Barlet testi sonucu p<0,001 düzeyinde anlamlı ve Kaiser-Meyer-Olkin Measure of Sampling Adequacy (KMO) değeri 0.930 olarak bulundu. Faktör analizine göre ölçeğin 2 alt boyutu gösterilmiştir. İki faktör toplam varyansın %53,29‘unu açıklamaktadır. Bulgular TEDÖ-R (DPSS-R)'nin kullanımını desteklemektedir. Uyarlanmış ölçeğin yüksek düzeyde tiksinti eğilimini ve duyarlılığını açıklayabildiği söylenebilir. Sonuç: Yapısal özellikler ve TEDÖ-R' nin iç tutarlılığı açısından, Türkçe versiyonu kabul edilebilir düzeyde bir çalışma olduğunu göstermektedir. Tiksinti eğilimi ve duyarlılığı belirlendikten sonra bireylere ve belki daha sonra uygun hasta gruplarına uygulanması önerilir ve ölçek araştırmalarda kullanılabilir.
Keywords
Abstract
Introduction: Although scientific interest in disgust and its effect on human behavior and habits has increased rapidly in the last two decades, published studies are limited. The aim of this study was to carry out the Turkish adaptation of the Disgust Propensity and Sensitivitiy Scale-Revised (DPSS-R) improved by van Overveld et al. (2010). Methods: The reseacrh sample consisted of 375 students studying at Kirklareli University School of Health Sciences in 2020. Participants filled out the DPSS-R and personal information form. Written permision was obtained from the scale owners. Kirklareli University and students. Results: Cronbach’s alpha coefficient for internal consistency reliability was determined as 0.916 for 16 items. Hotelling T2 test was performed to test the model fit (p<0.001). The Barlet test results was significant at p< 0.001 level and the Kaiser-Meyer-Olkin measure of Sampling Adequacy (KMO) value was 0.930. According to factor analysis, 2 sub dimensions of the scale are snown. Two factors explain 53.29% of the total variance. Findings support the use of DPSS-R. It can be said that the adapted scale can explain the high level of disgust tendency and sensitivity. Conclusion: In terms of structural and internal consistency of DPSS-R, the Turkish version shows that it is an acceptable study. After determining the tendency and sensitivity of disgust, it is recommended to be applied to individulas and perhaps later to appropriate patient groups and the scale can be used in research.
Keywords
- Ammann, J., Hartmann, C., & Siegrist, M. (2018). Does food disgust sensitivity influence eating behaviour?
- Ammann, J., Hartmann, C., & Siegrist, M. (2018). Does food disgust sensitivity influence eating behaviour? Experimental validation of the Food Disgust Scale. Food quality and preference, 68, 411-414.
- Fergus, T. A., & Valentiner, D. P. (2009). The Disgust Propensity and Sensitivity Scale–Revised: An examination of a reduced-item version. Journal of anxiety disorders, 23(5), 703-710.
- Georgiadis, C. F., Schreck, M., Kemp, J., Freeman, J., Garcia, A., & Case, B. G. (2017). 2.62 The DisgustPropensity and Sensitivity Scale-Revised: Psychometric Properties in a Sample of Youth With Obsessive-Compulsive Disorder and Anxiety. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 56(10), S199.
- Haidt, J., McCauley, C., & Rozin, P. (1994). Individual differences in sensitivity to disgust: A scale sampling seven domains of disgust elicitors. Personality and Individual differences, 16(5), 701-713.
- İnözü, M., & Eremsoy, C. E. (2013). Tiksinme ölçeği ile bulaşma/kirlenme bilişleri ölçeği’nin Türkçe versiyonlarının psikometrik özellikleri.
- Olatunji, B. O., Cisler, J. M., Deacon, B. J., Connolly, K., & Lohr, J. M. (2007). The Disgust Propensity andSensitivity Scale-Revised: Psychometric properties and specificity in relation to anxiety disorder symptoms. Journal of anxiety disorders, 21(7), 918-930.
- Sawchuk, C. N., Lohr, J. M., Tolin, D. F., Lee, T. C., & Kleinknecht, R. A. (2000). Disgust sensitivity andcontamination fears in spider and blood–injection–injury phobias. Behaviour Research and Therapy, 38(8), 753-762.
- Thorpe, S. J., Patel, S., & Simonds, L. (2003). The relationship between disgust sensitivity, anxiety and obsessions. Behaviour Research and Therapy, 41(12), 1397-1409.
- van Overveld, M., de Jong, P. J., & Peters, M. L. (2010). The disgust propensity and sensitivity scale–revised: its predictive value for avoidance behavior. Personality and Individual differences, 49(7), 706-711.Van Overveld, W., de Jong, P. d., Peters, M., Cavanagh, K., & Davey, G. (2006). Disgust propensity anddisgust sensitivity: Separate constructs that are differentially related to specific fears. Personality and Individual differences, 41(7), 1241-1252.
- Woody, S. R., & Tolin, D. F. (2002). The relationship between disgust sensitivity and avoidant behavior:: Studies of clinical and nonclinical samples. Journal of anxiety disorders, 16(5), 543-559.
