Author:
Abstract
Geçmişten güncele dâhil olan geleneksel kültür okumaları binlerce yılın birikimi neticesinde biçimlenerek zengin bir araştırma alanı oluşturmaktadır. Bir araştırma alanı olarak sanat kültür, kimlik, aidiyet ve bellek kavramları üzerine farklı bir bakış açısı sunma çabası içerisindedir. Bu anlamda geleneksel enstrümanların değişik zaman dilimlerinde farklı kültürlerde farklı amaçlar için kullanıldıkları gözlemlenir. Bulundukları dönemin coğrafi, kültürel, ekonomik, dinsel, siyasal ve sosyal özelliklerini geleneğe özgü tasarımlarından okumak mümkündür. Geleneksel enstrümanlar, güncel söylemlerde kimi zaman teknik deneyimlerle kimi zaman da renk, desen, motif ve formlar ile buluşur. Yitirilmeden güncele ulaşan bu dilin farklı sanat dinamikleri ile yeniden yorumlanması geçmişin belleklerde canlı tutulması ve kültürel bellek oluşturması açısından önemlidir. Bu bağlamda sanat pratiklerinde sanatçıların yorumları kültürün geçmiş ve gelenek üzerinden ele alınışı sanatçı eserlerinde güçlü bir araç olarak ele alınır. Bu çalışmada güncel sanat dinamikleri kapsamında geleneksel sanatlar ve üretim biçimlerinin güncel sanat alanındaki varlığının nasıl yorumlandığı farklı sanat pratikleri üzerinden yorumlanmaktadır. Bu doğrultuda kültürel mirasın özgünlüğünün güncelde bulunan disiplinler arası tasarımlarda nasıl yer aldığı ve geleneksel bağlamda hatırlatma dinamizminin küresel boyuta taşınması amaçlanır. Paul Klee,Miriam Schapiro, Joyce Kozlof, Faik Ahmed, Gülçin Aksoy, İnci Eviner, ve Canan Dağdelen’nin çalışmaları üzerinden kimlik, kültür, cinsiyet, aidiyet ve bellek kavramlarının güncel ve geleneksel olanın birlikteliğinde oluşan ilişkiselliğin ve gelenekselin üzerinde temellenen güncelliğin vurgusu yapılır.
Keywords
Abstract
Traditional culture readings from the past to the present are formed as a result of the accumulation of thousands of years and form a rich research area. As a research area, art tries to present a different perspective on the concepts of culture, identity, belonging and memory. In this sense, it is observed that traditional instruments are used for different purposes in different cultures in different time periods. It is possible to read the geographical, cultural, economic, religious, political and social characteristics of their period from their traditional designs. Traditional instruments sometimes meet with technical experiences and sometimes with colors, patterns and forms in current discourses. The reinterpretation of this language, which has reached the present day without being lost, with different artistic dynamics is important in terms of keeping the past alive in the memories and creating a cultural memory. In this context, the interpretation of the artists in art practices, the handling of culture through the past and tradition, is considered as a powerful tool in the works of artists. In this study, how the existence of traditional arts and production forms in the field of contemporary art is interpreted within the scope of contemporary art dynamics is interpreted through different art practices. In this direction, it is aimed to see how the authenticity of cultural heritage takes place in current interdisciplinary designs and to carry the dynamism of reminder in the traditional context to a global dimension. Through the works of Paul Klee, Miriam Schapiro, Joyce Kozlof, Faik Ahmed, Gülçin Aksoy, İnci Eviner, and Canan Dağdelen, the emphasis is placed on the relationality of the concepts of identity, culture, gender, belonging and memory combined with the contemporary and the traditional, and actuality based on the traditional.