Mülteci öğrencilerin iletişim teknolojileri ve iletişim ortamlarını kullanma pratiklerinin değerlendirilmesi, öğrencilerin eğitim sistemine adaptasyonları konusunda önemli veriler oluşturmaktadır. Yeni teknolojiler, eğitim alanında dijitalleşme olanakları sağlamaları nedeniyle farklı iletişim ortamlarının kullanımı öğrencilere birçok fırsatlar sunmaktadır. Türk Milli Eğitim Sistemindeki EBA ortamı da bunlardan biridir. Mülteci öğrencilerin topluma uyum süreçlerinde eğitim sistemine adaptasyonları önemlidir. Eğitimde kullanılan dijital teknolojilerden yararlanmaları ve EBA dışında dijital eğitim ortamlarına erişimlerinde kullandıkları iletişim araçları ve ortamları, eğitim sistemi içinde kurdukları etkileşimlerde önemli bir köprü oluşturmaktadır. Öğrencilerin EBA’yı kullanma düzeylerini, anlamak ve değerlendirmek, onların eğitim sorunlarının azaltılması, eğitim süreçlerinin geliştirilmesi açısından önem arz etmektedir.
Mülteci öğrencilerin iletişim teknolojilerini kullanım durumları, eğitime katılımlarında sorunlar yaratmaktadır. Dolayısıyla pandemi döneminde mülteci öğrencilerin kullanmaları için EBA ortamı kendilerine sunulmuştur. Ancak öğrenciler, iletişim teknolojilerini kullanarak, EBA online eğitim sistemindeki eğitim materyallerini kullanabilme olanaklarına sahip olmalarına rağmen, söz konusu teknolojiler eğitimdeki fırsat eşitsizliklerinin azaltılmasında yeterince işlevsel fayda sağlamamaktadır.
Çalışmada, mülteci öğrencilerin Covid-19 döneminde eğitim gördükleri okullarda EBA eğitim sistemini kullanırken yararlandıkları çeşitli iletişim teknolojileri ve bu teknolojileri kullanım durumları analiz edilmiştir. Araştırma İzmir ilinde ikamet eden ve Buca Sezai Karakoç Anadolu İmam Hatip Lisesi/Ortaokulu’nda eğitimlerine devam eden 146 mülteci öğrenci üzerinde yapılmıştır. Araştırmanın bağımsız değişkenleri, cinsiyet, devam ettikleri sınıf düzeyi, mülteci öğrencilerin kullandıkları iletişim teknolojileri iken bağımlı değişkenleri, öğrencilerin kullandıkları iletişim teknolojileri ve bu teknolojileri kullanım düzeyleridir. Araştırma sonucunda cinsiyete ve sınıf düzeyine göre iletişim teknolojileri kullanımı alt boyutları puanları üzerinde anlamlı bir farklılaşma tespit edilememiştir. Öğrencilerin Türkiye’de kaç yıl yaşadıkları onların EBA eğitim sistemindeki iletişim teknolojilerini kullanım durumlarını etkilememektedir. Ancak öğrencilerin yeterlilik, keyif ve toplam puan toplamları ile Türkiye’de kaç yıl yaşadıkları arasında anlamlı bir farklılık görülmektedir.
Evaluating refugee students' practices of using communication technologies and communication media provides important data on their adaptation to the education system. Since new technologies provide digitalization opportunities in the field of education, the use of different communication media offers many opportunities to students. EBA environment in the Turkish National Education System is one of them. The adaptation of refugee students to the education system is important in their socialization process. The communication tools and environments they use to benefit from digital technologies used in education and access to digital education environments other than EBA constitute an important bridge in their interactions within the education system. Understanding and evaluating the level of students' use of EBA is important in terms of reducing their educational problems and improving their educational processes.
Refugee students' use of communication technologies creates problems in their participation in education. Therefore, EBA environment was offered to refugee students to use during the pandemic period. However, although students have the opportunity to use educational materials in the EBA online education system by using communication technologies, these technologies do not provide enough functional benefits in reducing inequalities of opportunity in education.
In this study, various communication technologies used by refugee students while using the EBA education system in schools where they studied during the Covid-19 period and their use of these technologies were analyzed. The research was conducted on 146 refugee students residing in Izmir province and continuing their education at Buca Sezai Karakoç Anatolian Imam Hatip High School / Middle School. The independent variables of the study were gender, grade level, communication technologies used by refugee students, while the dependent variables were the communication technologies used by the students and their level of use of these technologies. As a result of the research, no significant differentiation was found on the scores of the sub-dimensions of communication technologies use according to gender and class level. The number of years students have lived in Turkey does not affect their use of communication technologies in the EBA education system. However, there is a significant difference between students' proficiency, enjoyment and total score totals and the number of years they have lived in Turkey.