Author :
Abstract
Kamusal mekanlar kamusal yaşamın bir parçası olup toplumun bir araya gelebileceği alanları temsil etmektedir. Sokak, cadde, meydan gibi farklı biçimleri bulunan kamusal mekanların toplumun tüm üyeleri için erişilebilir olması beklenen özelliklerinden biridir. Bununla birlikte kamusal mekanların her zaman yeterince erişilebilir ve kapsayıcı olmadığı görülebilmektedir. Kamusal mekanların kullanılmasında bireysel tercihler de önem kazanmaktadır. Yaşa, cinsiyete, ekonomik vb. faktörlere bağlı olarak kamusal mekan kullanımlarında zaman zaman farklılaşmalar görülebilmektedir. Bazı kamusal mekanlar belirli grupların bölgeleri haline gelebilmektedir. Yaş ve kamusal mekan kullanımına yönelik çalışmalarda gençler ve daha ileri yaşlı bireyler arasında kamusal mekanı seçme ve kullanma açısından farklılıkların olduğu vurgulanmaktadır. Genç gruplar şehir merkezleri, parklar, ana caddeler ve alışveriş merkezleri gibi yerlerde bulunmayı tercih ederken, ileri yaşlı gruplar kendilerini gençlerden uzaklaştırma eğilimindedirler. Bu çalışma kapsamında Ankara’nın kamusal mekanlarında yaşa bağlı kullanımlar ele alınmaktadır. Bunun için öncelikle Ankara’nın bilinen kamusal mekanları araştırılmış ve daha sonra görüşme ve anket yoluyla ulaşılan 456 kişiye hangi alanları kullandıkları sorulmuştur. Alınan cevaplar görüşülen kişilerin yaşları doğrultusunda değerlendirilmiştir. Seçilen kamusal mekanların bazılarında yaşa bağlı kullanım farklılıklarına rastlanmıştır.
Keywords
Abstract
Public spaces are a part of public life and represent spaces where society can come together. One of the expected feature of public spaces having different forms as streets , avenues and squares is to be accessible to all members of the society. However, it can be seen that public spaces are not always accessible and inclusive enough. Individual preferences also gain importance in the use of public spaces. Depending on the factors like age, gender, economic, etc. there may be differences in public space usage from time to time. Some public spaces can become regions of certain groups. In studies on age and use of public space, it is emphasized that there are differences between young people and older people in terms of choosing and using public space. While younger groups prefer to be in places such as city centers, parks, main streets and shopping malls, older groups tend to distance themselves from the young. Within the scope of this study, age-related uses in public spaces of Ankara is discussed. For this, firstly known public places of Ankara had been researched and then 456 people who were reached by interview and questionnaire were asked which areas they used. The answers received had been evaluated according to the ages of the interviewees. Some of the selected public spaces have age-related usage differences.
Keywords
- Adhya, A. (2008). Exploring the Public Realm: Understanding Multiple Ways of Publicness in Urban
- Adhya, A. (2008). Exploring the Public Realm: Understanding Multiple Ways of Publicness in UrbanAmerica. AIA Report on University Research, Lawrence Technological University, Southfield, Michigan.
- Akkar, Z.M. (2004) New-generation public spaces – How ‘inclusive’ are they?. Paper presented at Open Space: People Space Conference, Edinburgh, Scotland.
- Akkar, M. (2012). Kamusal mekan (public space). M. Ersoy (Editör). Kentsel Planlama: Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Ninova Yayıncılık, s.175-178.
- Askari, A.H., Soltani, S., Ahmad, I.M. (2015). Engagement in public open spaces across age groups: Thecase of Merdeka Square in Kuala Lumpur city, Malaysia. URBAN DESIGN International (2015) 20, 93–106.Carr, S., Francis, M., Rivlin, L. G. and Stone, A. M. (1992). Public Space. Cambridge University Press, Cambridge.
- Cattell, V., Dines, N., Gesler, W. and Curtis, S. (2008). Mingling, observing, and lingering: Everyday public spaces and their implications for well-being and social relations. Health & Place, 14, 544–561.
- Gökgür, P. (2017). Kentsel Mekanda Kamusal Alanın Yeri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
- Holland, C., Clark, A., Katz, J. and Peace, S. (2007). Social interactions in urban public places. Bristol: The Policy Press.
- Hutchison, R. (1994). Women and the Elderly in Chicago's Public Parks. Leisure Sciences, 16, 229-247.
- Kohn, M. (2004). Brave New Neighborhoods The Privatization Of Public Space. New York and London: Routledge.
- Laughlin, D.L., Johnson, L.C. (2011). Defining and exploring public space: perspectives of young people from Regent Park, Toronto, Children's Geographies, 9:3-4, 439-456
- Lieshout, M.v. ve Aarts, N. (2008). Outside Is Where It’s At!” Youth and Immigrants’ Perspectives on Public Spaces. Space and culture, 11(4), 497-513.
- Loukaitou-Sideris, A. (2003). A Study of Intergroup Relations Among Children in Public Settings. Journal of the American Planning Association, 69(2), 130-143.
- Moeckli, D. (2016). Exclusion from Public Space A Comparative Constitutional Analysis. Cambridge: Cambridge University Press.
- Neal, Z.P. (2010). Locating Public Space. In A. M. Orum ve Z. P. Neal (Eds.), Common Ground? Readings and Reflections on Public Space. New York and London: Routledge, Taylor and Francis Group, 1-10.
- Németh, J. and Schmidt, S. (2011). The privatization of public space: modeling and measuring publicness. Environment and Planning B: Planning and Design, 38, 5 – 23.
- Noon, R.B., Ayalon, L. (2017). Older Adults in Public Open Spaces: Age and Gender Segregation. Gerontologist, Vol. 58, No. 1, 149–158.
- Özbek, M. (2015). Giriş: Kamusal Alanın Sınırları. M. Özbek (Editör), Kamusal Alan. İstanbul: Hil Yayın, 21-90.
- Peters, K. Elands, B. and Buijs, A. (2010). Social Interactions in Urban Parks: Stimulating Social Cohesion? Urban Forestry & Urban Greening, 9, 93–100.
- Shaftoe, H. (2008). Convivial Urban Spaces. Sterling: Earthscan.
- Standler, K. (2014). Open Spaces for Young People – Teens_Open_Space. International Journal of Contemporary Architecture ”The New ARCH“ Vol. 1, No. 1: 1-6.
- Tatlıdil, E. (2009). Kent ve Kentli Kimliği; İzmir Örneği. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review, 9(1), 319-336.
