Author :
Abstract
Araştırmada, aile aidiyeti ve aile içi iletişim doyumu kavramlarının günümüz Türk aile yapısı özelinde incelenmesi yapılmıştır. İlişkisel tarama yönteminin kullanıldığı araştırmanın örneklem grubu, 2021 yılı Ocak ayında Malatya’da hizmet vermekte olan Aile sağlığı merkezlerine başvuran 278 kişidir. Veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Veri toplama aracında yer alan ilk 13 soru, katılımcıların demografik özelliklerini belirlemek amacıyla sorulmuştur. Veri toplama aracında ayrıca Hecht’in (1978) geliştirmiş olduğu “Aile İletişim Ölçeği” ile Mavili ve arkadaşlarının (2014) geliştirmiş olduğu “Aile Aidiyeti Ölçeği” bulunmaktadır. Veri toplama aracı ile elde edilen veriler, SPSS 22.0 ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonrasında araştırma verilerinin normal dağılım göstermediği tespit edilmiş ve araştırma verilerine bu sebeple nonparametrik testlerden Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney testi uygulanırken, anlamlılık düzeyi (p) 0,05 olarak belirlenmiştir. Aile içi iletişim doyum ve aile aidiyet düzeyleri araştırmaya katılan 278 bireyin demografik özellikleri ile ayrı ayrı ilişkilendirilerek analiz edilmiştir. Eğitim ve aylık gelir değişkenleri ile aile içi iletişim doyumu, aile içi iletişimin değiştiğini düşünme ve evlenme şekli değişkenleri ile aile aidiyeti arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık belirlenmiştir. Medeni durum, cinsiyet, evlilik yaşı, ailesinin tipi, aynı hane içerisinde yaşamakta olan birey sayısı, çocuk varlığı, akraba evliliği yapma, Türk aile yapısında değişim yaşandığını düşünme değişkenleri ile aile aidiyeti ve aile içi iletişim doyum düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Araştırmada aile aidiyeti ve kendilik aidiyeti duygularını yoğun yaşayan bireylerin aile içi iletişim doyumu duygusunu da yoğun bir şekilde yaşadığı belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca, aile iletişim doyumu ile aile aidiyeti arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunduğu, aile içi iletişim doyumunun artmasının aile aidiyetini de arttırdığı sonucuna ulaşılmış, bireylerde aile iletişim doyumu ve aile aidiyeti düzeylerinin yüksek düzeyde olabilmesi için aile danışma merkezlerinden destek alınmasının yararlı olacağı önerisi sunulmuştur.
Keywords
Abstract
In the research, the concepts of family belonging and intra-family communication satisfaction were examined in terms of today's Turkish family structure. The sample group of the study, in which the relational screening method was used, is 278 people who applied to family health centers in Malatya in January 2021. Questionnaire form was used as data collection tool. The first 13 questions in the data collection tool were asked to determine the demographic characteristics of the participants. The data collection tool also includes the "Family Communication Scale" developed by Hecht (1978) and the "Family Belonging Scale" developed by Mavili et al. (2014). The data obtained with the data collection tool were analyzed with SPSS 22.0. After the analysis, it was determined that the research data did not show a normal distribution, and the significance level (p) was determined as 0.05, while the Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests, which are nonparametric tests, were applied to the research data. Intra-familial communication satisfaction and family belonging levels were analyzed by associating them with the demographic characteristics of 278 individuals who participated in the study. A statistically significant difference was determined between the variables of education and monthly income, satisfaction with communication within the family, thinking that communication within the family has changed, and the variables of marriage style and family belonging. There was no significant difference between the variables of marital status, gender, age of marriage, family type, number of individuals living in the same household, presence of children, consanguineous marriage, thinking that there is a change in the Turkish family structure, and family belonging and intra-familial communication satisfaction levels. In the research, it has been determined that individuals who have intense feelings of family belonging and sense of self- belong also intensely experience intra-family communication satisfaction. In the study, it was also concluded that there is a positive relationship between family communication satisfaction and family belonging, and that an increase in family communication satisfaction also increases family belonging.
Keywords
- Ayan, D. (2011). Aile ve Hukuk, (ed. Aytül Kasapoğlu, Nadide Karkıner), Aile Sosyolojisi, (içinde),
- Ayan, D. (2011). Aile ve Hukuk, (ed. Aytül Kasapoğlu, Nadide Karkıner), Aile Sosyolojisi, (içinde), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
- Baran, A. G. (2004). Türkiye’de Aile İçi İletişim ve İlişkiler Üzerine Bir Model Denemesi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. Güz Sayı: 1. 31-41.
- Bayer, A. Yıldırım, D. A. (2017). Eşlerarası Şiddet ve Din: Şiddetin Önlenmesinde Erkeğin Rolü. Route Educational and Social Science Journal, 4(5), 220-234.
- Canatan, K. ve Yıldırım, E. (2011). Aile Sosyolojisi. Açılım Kitap: İstanbul.
- Çalışkan, N. Aslanderen, M. (2014). Aile İçi İletişim ve Siber Yaşam: Teorik Bir Çözümleme. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 15(2), 263-277.
- Çetin, B. (2019). Geniş ve Çekirdek Ailede Yaşayan Okul Öncesi Çocukların Sosyal Beceri Düzeyleri VeDavranış Sorunları Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Çetin, S. (2013). Aile İçi İletişime Facbook’un Etkisi: Kütahya Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sosyoloji Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
- Eşsizoğlu, A. (2012). Aile ile İlgili Temel Kavramlar, (ed. Çınar Yenilmez), Aile Yapısı ve İlişkileri, (içinde), Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
- Gülnar, B. (2009). İletişim Doyumu Boyutları ile Örgütlenme Yapısı İlişkisi: Selçuk Üniversitesi Akademisyenleri Örneği, Selçuk İletişim Dergisi, 5(4), 62-82.
- Gülnar, B. ve Kazaz, M. (2016). The Relationship Between Self Esteem As Indicator Of Psychological WellBeing And Internet Usage: A Survey Among Turkish University Students. The 2nd International Conference on the Changing World and Social Research (ICWSR’2016) Proceedings Book. 1139-1148.
- Hecht, M. L. (1978). Measures of Communication Satisfaction. Human Communication Research. 4, 350- 368.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni Ġnsan ve Ġnsanlar / Sosyal Psikolojiye GiriĢ(10. Basım), Ankara: Evrim Yayınevi
- Karaca, İ. (2010). Aile İçi İletişimin Ortaöğretim Öğrencilerinin Madde Bağımlılığına Etkisi (Elazığ İli Örneği). Fırat Ün. Yüksek Lisans Tezi.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara, Nobel Yayıncılık
- Karslı, E. (2019). Modernleşme Sürecinde Çözülen Aile Yapısı ve Kadının Yeniden İnşası. Uluslararası Hukuk ve Sosyal Bilim Dergisi, 1(1), 1-14.
- Kır, İ. (2011). Toplumsal Bir Kurum Olarak Ailenin İşlevleri, Elektronik Sosyal bilimler Dergisi, 10(36), 381-404.
- Koerner , A. F. ve Fitzpatrick , M. A. (2002). Toward a Theory of Family Communication. Communication Theory. 12, 1 (1). s: 70–91.
- Koerner, A. F. ve Fitzpatrick, M. A. (2006). Family communication patterns theory: A social cognitiveapproach. In D. O. Braithwaite ve L. A. Baxter (Eds.). Engaging Theories in Family Communication: Multiples Perspectives. s: 50–65. Thousand Oaks: California.
- Köseoğlu, A. (2013). İlköğretim Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Algıladıkları Ebeveyn Kabul-RedDüzeyleri İle Empatik Eğilim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Arel Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Matsumura, K. (2006). Perceptions Regarding Communication Between Japanese and U.S. Husbands andWives in Different Age Groups: The Effects of Modernization on Sex-Role Attitudes, Locus of Control,Satisfaction With Marital Communication and Communication Motivations. The Pennsylvania State University Doctoral Thesis.
- Mavili, A., Kesen, N. F. ve Daşbaş, S. (2014). Aile Aidiyeti Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), 29-41.
- Mavili, A. (2015). Ben ve Ailem. Konya: Atlas Akademi
- Pehlivan, O. (2017). Aile Tanımı ve İlişkilerinin Toplumsal Olarak İnşası. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Şahin, S. Aral, N. (2012). Aile İçi İletişim. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 55-66.
- Tekin Epik, M. Çiçek, Ö. Altay, S. (2017). Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Tarihsel Süreçte Ailenin Değişen/Değişmeyen Rolleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 17(38), 35-58.
- Turgut, F. (2017). Tarihsel Süreçte Aile Kurumunun Dönüşümü ve Geleceğine Yönelik Çıkarımlar. Medeniyet ve Toplum Dergisi, 1(1), 93-117.
- Yaşar Ekici, F. (2014). Türk Aile Yapısının Değişim ve Dönüşümü ve Bu Değişim ve Dönüşüme Etki Eden Unsurların Değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 30, 209-224
- Yıldırım, E. (2005) Bir modernite rüyası: ailenin sonu mu? , Ankara. T.C. Başbakanlık, Aile ve Toplum Dergisi, 8(2), 1-8
- Yıldırım, İ. (2004). Algılanan Sosyal Destek Ölçeğinin Revizyonu. Eğitim Araştırmaları–Eurasian Journal of Educational Research, 17, 221-236.
