Depersonalizasyon ve Derealizasyon yaşayan genç yetişkin olguda EMDR Terapisi'nin etkinliğinin incelenmesi: Olgu sunumu

Author :  

Year-Number: 2022-Cilt 7 Sayı 37
Yayımlanma Tarihi: 2022-06-01 23:45:07.0
Language : Türkçe
Konu : Psikoloji
Number of pages: 595-601
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

İzlediği filmden sonra gerçeklikten kopuş hali yaşadığını bildiren danışana EMDR terapisi uygulanmıştır. Danışanın yaşadığı gerçeklikten kopuş hali depersonalizasyon ve derealizasyon olarak adlandırılmaktadır. Depersonalizasyon, bireyin kendisine yabancılaşması olarak tanımlanmaktadır. Derealizasyon ise rüyadaymış gibi bir deneyimi içeren ruhsal dağılma durumudur. EMDR; bilişsel ve psikodinamik terapide kullanılan unsurları bir araya getiren bir terapi yöntemidir. EMDR terapisi depersonalizasyon ve derealizasyon için kullanılabilen bir terapi modelidir. Bu araştırmada EMDR terapisinin derealizasyon ve depersonalizasyon üzerindeki etkinliği gözlemlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda hazırlanan çalışma 12 seanslık EMDR terapi seanslarını içermektedir. Vaka EMDR’nin standart protokolüne göre ele alınmıştır. Danışan depersonalizasyon ve derealizasyon yaşamaya başladığından 3 ay sonra terapi başlangıcı olmuştur. Danışanın geçmişine bakıldığında aile kaynaklı olumsuz yaşam deneyimleri mevcuttur. Semptomların örseleyici bir deneyim ile başlaması, danışanın EMDR terapisine uygun olabileceğini düşündürmüştür. EMDR terapisine hazırlık seansı yapılmıştır. Danışanın içinde bulunduğu durumu anlatan psiko-eğitim verilmiştir. Standart protokol gereğince, olayı en son yaşadığı anıdaki kendi ile ilgili olumsuz inancı belirlenip geriye akış tekniği uygulanmıştır. Terapi hedefi ve danışanın iç-dış kaynakları belirlenmiştir.  EMDR standart protokolü gereğince danışanın önce, çekirdek anı olarak adlandırılan ilk anısı EMDR yöntemi ile çalışılmıştır. İlk anı EMDR yöntemi ile çalışılıp öznel rahatsızlık derecesi ortadan kalktıktan sonra danışanın yaşadığı en kötü anı EMDR yöntemi ile çalışılmıştır. EMDR terapisi öncesi ve sonrası karşılaştırılmıştır. Semptomlar tamamıyla ortadan kalkmamış fakat belirgin azalmalar olmuştur.

Keywords

Abstract

Abstract

EMDR therapy was applied to the client who reported that he was experiencing a state of detachment from reality after the movie he was watching. The state of detachment from the reality described as depersonalization and derealization. Depersonalization is defined as a state of alienation of the individual from himself. On the other hand, Derealization is a state of mental disintegration that includes an experience such as in a dream. EMDR is a therapy method that combines elements used in cognitive and psychodynamic therapy. EMDR therapy is a therapy model that can be used for depersonalization and derealization. In this study, it was aimed to observe the effectiveness of EMDR therapy on derealization and depersonalization. The study prepared for this purpose includes 12 sessions of EMDR therapy sessions. The case was handled according to the standard protocol of the EMDR. The beginning of therapy was 3 months after the client began to experience depersonalization and derealization. There are negative family life experiences was found while examinining at the client's past. To began symptoms with an traumatic experience addressed that the client might be eligible for EMDR therapy. A preparatory session for EMDR therapy was conducted in the first place. Psychoeducation is provided to client for describing his situation. In accordance with the standard protocol, the negative belief about oneself based on the last experienced  was determined and the backflow technique was applied. The therapy purpose and the client's internal - external resources have been determined. According to the EMDR standard protocol, the client's first memory called the core memory was studied using the EMDR method. The first moment was studied with the EMDR method, and after the subjective degree of discomfort was eliminated, the worst moment experienced by the client was studied with the EMDR method. Before and after EMDR therapy were compared, the symptoms have not completely disappeared, but there have been significant reductions.

Keywords


  • Amerikan Psikiyatri Birliği (2001) Psikiyatride Hastalıkların Tanımlanması ve Sınıflandırılması Elkitabı, Yeniden

  • Amerikan Psikiyatri Birliği (2001) Psikiyatride Hastalıkların Tanımlanması ve Sınıflandırılması Elkitabı, YenidenGözden Geçirilmiş Dördüncü Baskı (DSM-IV-TR), Amerikan Gözden Geçirilmiş Dördüncü Baskı (DSM-IV-TR), Amerikan Psikiyatri Birliği, Washington DC, 2000’den çeviren Köroğlu E, Hekimler Yayın Birliği, Ankara.

  • American Psychiatric Association (1980) Diagnostic and Statisctical Manual of Mental Disorders, 3. Baskı (DSM- III), American Psychiatric Association, Washington, DC.

  • American Psychiatric Association (1987) Diagnostic and Statisctical Manuel of Mental Disorders, 3. Baskı (DSM- III-R), (revised), American Psychiatric Association.

  • American of psychiatric association. Diagnostic and statisctical manual of mental disorders. 5th(DSM-5). Washington, DC: American Psychiatric Pub; 2013.

  • Bisson, J., Ehlers A., Matthews, R., Pilling, S., Richar, D. & Turner, S. (2007). Psychological treatments for chronicpost-traumatic stress disorder. Systematic review and meta-analysis. The British Journal of Psychiatry, 190(2),97- 104.

  • Boysan, M., & Duyan, V. (2010). ‘’Gelişimsel psikopatolojinin bakış açısıyla disosiyasyon’’, Kriz Dergisi, 18(1):17-Ekşi, H. & Çelik H. 2008, ‘‘Söylem Analizi’’, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Vol. 27(27):105-107

  • Gençtürk, M. (2019). ‘’Sinav Kaygisi Yaşayan Lı̇se Öğrencı̇lerı̇nde Emdr Terapı̇nı̇n Etkı̇sı̇nı̇n İncelenmesı̇.Necmettin Erbakan’’, Yüksek Lisans Tezi, Üniversitesi, Konya.

  • Gentile, J.P., Snyder, M., & Gillig, P. M. (2014). ‘’Stress and trauma: Psychotherapy and pharmacotherapy for depersonalization/derealization disorder’’ , Innovations in clinical neuroscience, 11(7-8):37-41.

  • Hensel, T. (2009). ‘’EMDR with children and adolescents after single-incident trauma’’ , Journal of EMDR Practice and Research, 3(1):1-9.

  • Kaan, H., Karayağmurlu, A., & Soylu, N. (2019). ‘’Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu komorbiditesi olanergen bir hastanın göz hareketleriyle duyarsızlaştırma ve yeniden işlemleme (EMDR) yöntemiyle tedavisi’’, Klinik Psikiyatri Dergisi, 23(1):116-120.

  • Karataş Z. (2015). ‘’Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi’’, 1(1):63-71

  • Laliotis, D., Luber M., Oren U., Shapiro E., Ichii M., Hase M., Rosa L. L., Alter-Reid K. & St. Jammes J. T (2021).‘’What is EMDR Therapy? Past, Present, and Future Directions’’, Journal of EMDR Practice and Research, 15(4):186-200

  • Marcus, S., Marquis, P. & Sakai, C. (1997). ‘’Controlled study of treatment of PTSD using EMDR in an HMO setting’’, Psychotherapy, 34(3):307-315

  • Medford, N., Sierra, M., Baker, D., & David, A. S. (2005). ‘’Understanding and treating depersonalisation disorder’’, Advances in psychiatric Treatment, 11(2):92-100.

  • Schlax, J., Wiltink, J., Beutel, M. E., Münzel, T., Pfeiffer, N., Wild, P., Blettner M., Kerahrodi, J.G., & Michal, M.(2020). ‘’Symptoms of depersonalization/derealization are independent risk factors for the development orpersistence of psychological distress in the general population: Results from the Gutenberg health study’’, Journal of Affective Disorders, 273(2020):41-47.

  • Shapiro, F.(2019). EMDR göz hareketleriyle duyarsızlaştırma ve yeniden işleme prensipler, protokoller ve prosedürler. (Çev.:Murat Şaşzade), Okuyanus Yayınları, İstanbul.

  • (Pearson, C.S. (2003). İçimizdeki Kahraman (Çev.:Murat Şaşzade), Işıl Şansoy, Zeynep Zat, İnci Canoğlu, Zeynep Özmeydan,), Akaşa Yayınları, İstanbul

  • Shapiro, F. (2014). ‘’The role of eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) therapy in medicine:addressing the psychological and physical symptoms stemming from adverse life experiences’’, The Permanente Journal, 18(1):71.

  • Shapiro, F., & Maxfield, L. (2002). ‘’Eye movement desensitization and reprocessing (EMDR): Information processing in the treatment of trauma. Journal of clinical psychology’’, 58(8):933-946.

  • Simeon, D. (2004). ‘’Depersonalisation disorder’’, CNS drugs, 18(6):343-354.

  • Simeon, D., Guralnik, O., Schmeidler, J., Sirof, B., & Knutelska, M. (2001). ‘’The role of childhood interpersonal trauma in depersonalization disorder. American Journal of Psychiatry’’, 158(7):1027-1033.

  • Solomon, R.M. & Maxfield, L. (2019). ‘’Francine Shapiro’’, Journal of EMDR Practice & Research.13(3):158-162.

  • Spiegel, D., Loewenstein, R. J., Lewis‐Fernández, R., Sar, V., Simeon, D., Vermetten, E., Cardena E. & Dell, P. F. (2011). ‘’Dissociative disorders in DSM‐5’’, Depression and anxiety, 28(12):17-45.

  • Stickgold, R. (2002). EMDR: ‘’A putative neurobiological mechanism of action’’, Journal of clinical psychology, 58(1):61-75.

  • Şar, V., Akyüz, G., Kundakçı, T., Kızıltan, E., & Doğan, O. (2004). ‘’Childhood trauma, dissociation, andpsychiatric comorbidity in patients with conversion disorder’’, American Journal of Psychiatry, 161(12):2271-2276.

  • Şar, V., Dorahy, M. J., & Krüger, C. (2017). Revisiting the etiological aspects of dissociative identity disorder: a biopsychosocial perspective. Psychology research and behavior management, 10(2017):137-146.

  • Şar, V. (2011). Epidemiology of dissociative disorders: An overview. Epidemiology Research International, 2011.

  • Şar, V., Koyuncu, A., Ozturk, E., Yargic, L. I., Kundakci, T., Yazici, A., Kuskonmaz, E. & Aksüt, D. (2007). ‘’Dissociative disorders in the psychiatric emergency ward’’, General hospital psychiatry, 29(1):45-50.

  • Torun, F. (2010). ‘’Vajinismusun EMDR yöntemi ile tedavisi: İki olgu sunumu’’, Türk Psikiyatri Dergisi, 21(3):243-Tuna, E. & Öncül-Demir, Ç. (2020). DSM-5’e Göre Anormal Psikoloji (1. Basım.). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.

  • Yanık, M. (2017). ‘’Dissosiyatif kimlik bozukluğunun tedavisi’’, Türkiye Klinikleri Psikiyatri Özel Dergisi, 10(3):193-186.

  • Yaşar, A. B., Kiraz, S., Usta, D., Abamor, A. E., Eroğlu M. Z., & Kavakçı, Ö. (2018). ‘’Şizofreni Olgusunda GözHareketleri ile Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme (EMDR) Uygulaması ve Kliniğe Etkileri: Olgu Sunumu’’, Türk Psikiyatri Dergisi, 29(2):138-142.

  • Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

  • Zoroğlu, S.S., Tüzün Ü., Öztürk M & Şar V. (2000). ‘’Çocuk ve Ergenlerde Disosiyatif Bozukluk 36 Olgunun Gözden Geçirilmesi’’, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 1(4):197-206.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics