Author:
Abstract
Türk-Yunan münasebetleri uzun yıllar sorunlarla uğraşan iki ülkenin çekişmelerine sahne olmuştur. Genelde diplomatik iniş çıkışlarla geçen ilişkilerin başlangıcı, Yunan isyanı ile Yunanlıların bağımsızlığını kazanmasına kadar dayanmaktadır. 1830 ‘dan itibarenYunanistan, güç kaybetmeye başlayan Osmanlı devletinin topraklarını ele geçirme yollarını aramıştır. 14 Eylül 1829’da imzalanan Edirne Anlaşması Osmanlı Devleti için yeni bir dönemin başlangıcıdır. 1699 yılında Karlofça Anlaşmasıyla ilk kez toprak kaybeden, 1774 Küçük Kaynarca anlaşmasıyla ilk kez bir Müslüman toprağını, Kırım’ı, Rusya’ya bırakan Devlet; Edirne Anlaşması sonucu kendisine tabi Yunanlıların bağımsız bir devlet kurmasını kabul etmiştir 1876-1911 yılları arasında Türk-Yunan ilişkilerinde avantaj Yunanlılarda olmuştur. 1881 yılında belirgin bir sebep yokken, sırf onlar istediği için Teselya ve Epir Yunanlılara bırakılmıştır. Girit ise büyük devletlerin kontrolüne alınmış ve yavaş yavaş adadaki Osmanlı varlığı fiilen kaldırılarak Yunanistan’ın elde etmesine hazır hale getirilmiştir. Makedonya, Balkan savaşlarına kadar sürekli çete savaşlarına sahne olmuş ve Yunanistan bölge üzerinde sürekli etkili olmuştur. 1897’de Yunanlılar büyük devletlerin sözünü dinlemediği için Osmanlı’nın karşısında bir süre yalnız bırakılmış, gereken dersi aldığına ikna olununca da yeniden koruma altına alınarak neredeyse ödüllendirilmiştir. 19. yüzyılın milliyetçilik akımlarının etkisiyle kurulmuş olan Yunanistan, Osmanlı Devleti aleyhine genişlemeyi sorunlarının çözümü olarak görmüş ve Türk düşmanlığıyla hem milli beraberliğini sağlamaya hem de topraklarını genişletmeye çalışmıştır.
Keywords
Abstract
Turkish-Greek relations have been the scene of conflicts between the two countries, which have been struggling with disagreements for many years. The beginning of relations, which generally goes through diplomatic ups and downs, dates back to the Greek rebellion and the Greeks' independence. Starting from 1830, Greece sought ways to seize the lands of the Ottoman Empire, which began to weaken. The Edirne Agreement, signed on September 14, 1829, is the beginning of a new era for the Ottoman Empire. The State, which lost territory for the first time with the Karlowitz Agreement in 1699, and left a Muslim land, Crimea, to Russia for the first time with the 1774 Küçük Kaynarca agreement; As a result of the Edirne Agreement, he accepted the establishment of an independent state by the Greeks subject to him. Between the years 1876-1911, the Greeks had the advantage in the Turkish-Greek relations. In 1881, for no apparent reason, Thessaly and Epirus were left to the Greeks just because they wanted it. Crete, on the other hand, was taken under the control of the great powers and gradually the Ottoman presence on the island was actually abolished and made ready for Greece to acquire. Macedonia has been the scene of constant gang wars until the Balkan wars and Greece has always been influential in the region. In 1897, the Greeks were left alone against the Ottomans for a while because they did not listen to the words of the great powers, and when they were convinced that they had learned the necessary lesson, they were taken under protection and almost rewarded. Greece, which was founded under the influence of the nationalist movements of the 19th century, saw enlargement against the Ottoman Empire as a solution to its problems and tried to both ensure its national unity and expand its lands with anti-Turkish enmity.