Author:
Abstract
Dinler tarihinde taş kültü primitif dinlerden evrensel dinlere kadar tüm din ve kültürleri ilgilendiren önemli sembollerden biridir. Anadolu halkı taş ve kayaları basit bir taş ya da kaya olarak görmemekte, onların farklı yapıları, yaz kış aynı kalmaları, bir kısım kutsal insanların el ve ayaklarıyla özdeşleştirilmeleri dolayısıyla bir çeşit ilahi gücün ortaya çıktığı nesneler olarak görmektedirler. Ve bu nesneleri sağlamlığı, gücü, rengi, bereketi ve yapısıyla belirli amaçlar için kendilerine müracaat edilen birer sembol haline getirmişlerdir. Anadolu'da taş kültü doğumda, evlilikte, hastalıkta, çeşitli dilek ve isteklerde, dualar gibi hayatın her alanında karşılaşılan bir olgu olarak görülmektedir. Anadolu’da sıklıkla ziyaret edilen delikli taşlar, hayatın geçiş menseklerinin bir örneği olarak karşımıza çıkmaktadır.
Keywords
Abstract
In the history of religions, the stone cult is one of the important symbols associated with all religions and cultures, from primitive religions to universal religions. Anatolian people do not see stones and rocks as simple stones or rocks, they see them as objects where a kind of divine power emerges due to their different structures, their remaining the same in summer and winter, and their being identified with the hands and feet belonging to some sacred personages. And they have turned these objects into symbols that are referenced for certain purposes due to their strength, power, color, abundance, and structure. In Anatolia, stone cult is seen as a phenomenon encountered in every aspect of life such as birth, marriage, illness, various wishes and requests, prayers. Holed stones, which are frequently visited in Anatolia, appear as an example of place of worship located in transit routes.