Author:
Abstract
Klasik Türk Edebiyatı zengin bir geçmişe sahiptir. XII. Yüzyılda başlayan bu dönem XVIII. Yüzyıla kadar varlığını sürdürmüştür. Klasik Türk edebiyatı dahilinde her dönem birçok şair çeşitli önemli eserler yazmışlardır. Klasik Türk Edebiyatında 17. Yüzyıl çok önemli bir dönemdir, çünkü bu yüzyıl Klasik Türk edebiyatının altın çağını yaşadığı bir dönemdir. Bu dönemde yer alan şairler Sebk-i Hindî tarzına büyük ilgi duymuşlardır. Sebk-i Hindî tarzı. Hindistan’a giden İran edebiyatı şairlerinin Hindistan’da gördüklerini eserlerine aktarmaları üzerine çok değişik bir tarz ortaya çıkmış ve XVII. Yüzyıl Klasik Türk Edebiyatı şairleri İranlı şairlerden etkilenmişlerdir. Klasik Türk edebiyatı şairleri, İranlı Sebk-i Hindî şairlerine ilgi duymuşlardır. Klasik Türk Edebiyatında bazı 17. Yüzyıl şairleri şiirlerini Sebk-i Hindî tarzında yazmışlardır. Sebk-i Hindi tarzı çok değişik özelliklere sahiptir. Hayalcilik, mübalağa ön plandadır. Şiirler içerisinde özellikle bir meydan okuma, birisini şikayet etme, birisine sitem yapma ve şairin kendine karşı bir hesaplaşması şeklinde ifadeler yer almaktadır. Urdu edebiyatında da Sebk-i Hindi tarzından etkilenen şairler yer almaktadır. Urdu edebiyatında bir İran edebiyatı şairi olan ancak şiirlerini Urduca ve Farsça yazan Mirza Abdulkadir Bidil bu tarzın öncülerindendir. Urdu edebiyatı şairi olan Emir Hüsrevi Dehlevi de şiirlerini Sebk-i Hindî tarzında yazmıştır. Her iki şairin şiirinin şiirleri Sebk-i Hindî tarzı belirgindir Urdu edebiyatında Şah Mübarek Abru, Sirajuddin Ali Khan Arzu, Syed Allah Khân İnşâ, Şah Zahuriddin Hatim, Saadat Yar Hasan Rangin Qalandar Bakhsh Cur’at Muhammed Şakir Naci, Sharafud-din Mazmun Mumin Han Mumin isimli şairlerde şiirlerinde Sek-i Hindi tarzından yararlanmışlardır. Urdu edebiyatında ayrıca Emir Hüsrev-i Dehlevî, Mir Taki Mir ve Esedullan Han Galîb’in şiirlerinde Sebk-i Hindi tarzı öğeleri belirgindir.
Keywords
Abstract
Classical Turkish Literature has a rich history. Classical Turkis literature period began XII. Century and continued till XVIII. century. Many poets have written various important works within the Classical Turkish literature. The 17th century is a very important period in Classical Turkish Literature, because this century is Classical Turkish literature’s golden age. Poets in this period showed great interest in Sebk-i Hindî style. Sebk-i Hindî has a very different style emerged after the poets of Iranian literature who went to India transferred what they saw in India to their works and XVII. Century Classical Turkish Literature poets were influenced by Iranian poets. Classical Turkish literature poets were especially interested in Iranian Sebk-i Hindî poets. Sebk-i Hindi style has many different features. Imagination and exaggeration and forefront is Sebk-i Hindî style’s features. In the poems, there are expressions such as a challenge, complaining, reproaching someone, and the poet's reckoning against himself. There are also poets influenced by Sebk-i Hindi style in Urdu literature. Mirza Abdulkadir Bidil, who is Iranian poet of Urdu literature, but Bidîl wrote his poems in Urdu and Persian language, is one of the pioneers of this style. Emir Hüsrev-i Dehlevî, who is poet of Urdu literature, also wrote his poems in the style of Sebk-i Hindi. Sebk-i Hindi style of poems of both poets are evident in Urdu literature Şah Mübarek Abru, Sirajuddin Ali Khan Arzu, Syed Allah Khân İnşâ, Şah Zahuriddin Hatim, Saadat Yar Hasan Rangin, Qalandar Bakhsh Cur’at, Muhammed Şakir Naci, Sharafud-din Mazmun, Mumin Han Mumin poets have made use of Sebk-i Hindi style in their poems. In Urdu literature, Sebk-i Hindi style elements are also prominent in the poems of Emir Hüsrev-i Dehlevî, Mir Taki Mir and Esedullah Khan Galîb.