Author :
Abstract
Günümüzde kültürel mirasın korunması ve yaşatılması, hızla değişen dünyada kimlik ve aidiyet duygusunun güçlendirilmesi açısından önem kazanmaktadır. Kültürel miras unsurlarının belgelenmesi ve görselleştirilmesi ise, bu değerlerin korunmasına katkı sağlamak, gelecek kuşaklara aktarmak ve toplumsal hafızada kalıcı yer edinmesini sağlamak açısından gereklidir. Bu bağlamda gerçekleştirilen çalışma, Tokat’ın Erbaa ilçesinde yer alan bazı tarihî yapı ve objelerin dijital illüstrasyon tekniği ile yeniden yorumlanarak görsel kimlik kazandırılmasını amaçlamaktadır. Depremler nedeniyle birçok tarihî yapının zarar gördüğü ilçede, günümüze ulaşabilen az sayıdaki özgün yapı vektörel çizimlerle yeniden görselleştirilmiştir. Araştırma kapsamında Boğazkesen Köprüsü, Silahtar Ömer Paşa Camii, Erek Hamamı, Erbaa Kent Müzesi, Yer Köprü, Sistrum, Çocuğunu Emziren Kadın Heykeli ve Emeria Kaya Mezarı gibi yapılar incelenmiştir. Doküman incelemesi ve uzman görüşmeleriyle desteklenen bu nitel çalışmada, her eserin dijital illüstrasyonları hazırlanmış; ardından bilgilendirici içeriklerle bütünleştirilerek afiş tasarımlarına dönüştürülmüştür. Tasarımlar hem estetik bir sunum hem de kültürel bilinç kazandırıcı araçlar olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular, dijital illüstrasyon tekniğinin yalnızca belgelenme aracı olarak değil, aynı zamanda kültürel değerlerin estetik biçimde sunulmasına olanak sağlayan etkili bir görsel iletişim yöntemi olduğunu ortaya koymaktadır. Çalışma, dijital temsil biçimlerinin kültürel miras farkındalığını artırmadaki potansiyelini vurgularken; sürdürülebilirlik, kültürel kimlik ve yerel aidiyet kavramlarına da katkı sunmaktadır. Bu yöntem, kültürel değerlerin korunması, belgelenmesi ve görselleştirilmesinde etkili olduğu gibi, kültürel sürekliliğe katkı sağlayan çağdaş bir belgeleme aracı olarak da kullanılabilir.
Keywords
Abstract
Today, the preservation and perpetuation of cultural heritage has gained importance in terms of strengthening the sense of identity and belonging in a rapidly changing world. The documentation and visualisation of cultural heritage elements is necessary in order to contribute to the preservation of these values, pass them on to future generations, and ensure that they remain permanently in the social memory. In this context, the study aims to reinterpret some historical structures and objects in the Erbaa district of Tokat using digital illustration techniques to give them a visual identity. In the district, where many historical structures have been damaged by earthquakes, the few original structures that have survived to the present day have been re-visualised using vector drawings. Structures such as the Boğazkesen Bridge, Silahtar Ömer Paşa Mosque, Erek Hamam, Erbaa City Museum, Yer Bridge, Sistrum, Breastfeeding Woman Statue, and Emeria Rock Tomb were examined as part of the research. Supported by document reviews and expert interviews, this qualitative study involved preparing digital illustrations of each work, which were then integrated with informative content and transformed into poster designs. The designs were evaluated both as aesthetic presentations and as tools for raising cultural awareness. The findings reveal that the digital illustration technique is not only a means of documentation but also an effective visual communication method that enables cultural values to be presented in an aesthetic manner. The study highlights the potential of digital representation forms in increasing cultural heritage awareness, while also contributing to the concepts of sustainability, cultural identity, and local belonging. This method is effective in the preservation, documentation, and visualisation of cultural values, and can also be used as a contemporary documentation tool that contributes to cultural continuity.
