Della Suda Faik Paşa (1835-1913)

Author :  

Year-Number: 2022-Cilt 7 Sayı 39
Yayımlanma Tarihi: 2022-07-28 15:11:07.0
Language : Türkçe
Konu : Diğer…
Number of pages: 822-824
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Giorgio Della Suda olarak da bilinen Della Suda Faik Paşa (1835-1913) Giorgio Della Suda olarak da bilinen Osmanlı Devleti’nin son yüzyılında yaşamış İtalyan asıllı bir bilim insanıdır. Avrupa’da almış olduğu modern kimya eğitimini sağlık alanında kullanarak çığır açan bir eczacı ve başarılı bir tıp fakültesi hocası olmuştur. Osmanlı’da ilk biyokimya laboratuvarının kurucularındandır. Eczacılık mesleğinde İstanbul’da ve tüm Osmanlı’da öncü olmayı başarmıştır. Halkı bilinçlendirici çok sayıda makale ve eser bırakmıştır. Hilal-i Ahmer Cemiyeti’nin de kuruculuğunu yapan Della Suda Paşa Legion d’Honneur nişanını da almıştır. Bilim dünyasında yüzyıl sonra bile adından söz ettiren araştırmalara konu olan bir bilim insanı olmuştur.

Keywords

Abstract

Della Suda Faik Pasha (1835-1913), also known as Giorgio Della Suda, is an Italian-born scientist who lived in the last century of the Ottoman Empire, also known as Giorgio Della Suda. Using the modern chemistry education he received in Europe in the field of health, he became a groundbreaking pharmacist and a successful medical faculty teacher. He is one of the founders of the first biochemistry laboratory in the Ottoman Empire. He succeeded to be a pioneer in the profession of pharmacy in Istanbul and throughout the Ottoman Empire. He left many articles and works to raise awareness of the public. Della Suda Pasha, who was also the founder of the Red Crescent Society, was awarded the Legion d'Honneur. He has become a scientist who has been the subject of research that has made a name for himself even after a century in the scientific world.

Keywords


  • 1. Adıvar AA. Osmanlı Türklerinde İlim. 4 ed. İstanbul: Remzi Kitabevi; 1982.

  • 2. Akpınar D. Çitli Maden Suyu Social Sciences Studies Journal (SSSJournal) Vol:3 Issue:5 pp:843-858. 2017.

  • 3. Günergun F, Etker Ş. From Quınaquına To ‘Quınıne Law’: A Bıtter Chapter In The Westernızatıon Of Turkısh Medıcıne Osmanlı Bilimi Araştırmaları, XIV/2 (2013): 41-68

  • 4. Hatemi H. Türkiye’de Endokrinoloji ve Diyabet Tarih. Medikal Yayıncılık, İstanbul, 2013

  • 5. İhsanoğlu, E. (2017). Osmanlı Bilim Mirası I. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları

  • 6. Kocacık ET, Mat A. İstanbul’da Zehirler Ve Zehirlenme Vakaları (1846-1917) Osmanlı Bilimi Araştırmaları, XV/2 (2014): 21-38

  • 7. Mat A. Osmanlı İmparatorluğu’nda Afyonun Tarihi Osmanlı Bilimi Araştırmaları XI/1-2 (2009-10)

  • 8. Namal Y, Kıran K. Hilâl-İ Ahmer Cemiyeti’nin Çorum’daki Faaliyetleri (1912-1918) Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi / The Journal of International Social Research Cilt: 12 Sayı: 62 Yıl: 2019 Volume: 12 Issue: 62 Year: 2019

  • 9. Polat M. The Recovery Gushıng Out From The Hıllsıde Of Uludağ: Çitli Mıneral Water And The Book “Çitli Maden Suyu” Dated 1887 Route Educational and Social Science Journal Volume 5(12), October 2018

  • 10. Yurdakok M, Cataldi L. Italian contributions to Turkish paediatrics during the Ottoman Empire Acta Med Hist Adriat. 2013;11(2):313-8.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics