Author :
Abstract
Mersiye bir kişinin ölümünden sonra yazılan bir nazım türüdür. Mersiye nazım türüne halk edebiyatında “Ağıt” ismini almıştır ve ağıt genelde ölen kişinin ardından feryat figan şekline söylenen haykırışlardır. Mersiye nazım türüne Türk edebiyatında “sagu” ismi de verilmektedir. Mersiye bir yandan ölen kişinin ardından duyulan acı dolu yazılan şiirler olmakla birlikte diğer bir yandan ölen kişinin yiğitliğini ve kahramanlığını anlatan şiirlerdir. Mersiye nazım türünde şiirler beyitler halinde yazılmaktadır, ayrıca mersiye nazım türünde aruz vezni kullanılır. Dili ağırdır ve aynı zamanda devlet büyüklerini övmek için kullanıldığı için mübalağa yer almaktadır. Mersiye nazım türünün ilk örnekleri Arap edebiyatında verilmiştir ve Arap edebiyatında mersiye nazım türü şiirler devlet adamlarını övmek için yazılmıştır. Mersiye nazım türü, Arap edebiyatından Fars edebiyatına geçmiştir. Fars edebiyatında mersiye ile ilgili şiirler Rudegi tarafından yazılmıştır. Klasik Türk edebiyatında ilk mersiye örneği XIV. Yüzyılda Ahmedî tarafından Süleyman Şah’ın ölümünden dolayı duyulan üzüntüyü ifade eden şiirdir. Klasik Türk edebiyatında Ahmedî ile beraber ünlü şairler Necâtî, Mesîhî, Cafer Çelebi ve Cem Sultan mersiye nazım türünde şiirler yazmışlardır. Klasik Türk edebiyatında mersiye nazım türü XVI. Yüzyılda altın dönemini yaşamıştır ve bu dönemde Bâkî, Hayalî, Hayretî, Lâmi’î ve Kemâl Paşazâde mersiye nazım türünde şiirleri kaleme almışlardı. Mersiye doğu edebiyatlarında yer alan diğer dillerde de yer almaktadır. Urdu edebiyatında mersiye nazım türü ölen bir kişinin ölümünden duyulan üzüntüyü dile getirmektedir. Urdu klasik şiirinde mersiye nazım türü terci-i bend ve terkib-i bend nazım şekliyle yazılmaktadır. Urdu edebiyatı klasik şiirinde ilk mersiye Dekan’da yazılmış ve Dekan’dan sonra >Delhi ve Luknow’da da mersiye nazım türünde şiirler yazılmıştır. Urdu edebiyatında ilk mersiye yazarları Kuli Kuṭb Şah ve Abdullah Kutb Şah’tır ve Urdu edebiyatı klasik şiirinde en tanınmış ve mersiye ile özdeşleşen şairler Anis ve Dabir’dir. Urdu edebiyatında her çeşit nazım şekli ve nazım türünde eserler veren Mir Taki Mir ve Mirza Rafi Sauda’da mersiye nazım türünde şiirler yazmışlardır
Keywords
Abstract
Marsiya is a type of verse written after the death of a person. It has taken the name "Lament" in folk literature in the genre of verse and “lament” is usually the cries that are spoken like a wailing after the deceased. Marsiya genre of verse is also called "sagu" in Turkish literature., on the one hand, poems written with pain after the deceased and they are poems that describe the bravery and heroism of the deceased. Marsiya verse genre, poems are written in couplets and aruz meter is used. Its language is heavy and at the same time, it is exaggerated because it is used to praise the statesmen. The first examples of the Marsiya verse genre are given in Arabic literature, and the verse type poems of Marsiya were written to praise the statesmen. The verse genre of Marsiya came from Arabic literature to Persian literature. In Persian literature, poems related to the elegy were written by Rudegi. The first example of elegy in classical Turkish literature in XIV. century. It is a poem that expresses the sadness felt by Ahmedî for the death of Süleyman Shah in the XI. century. Famous poets Necâtî, Mesîhî, Cafer Çelebi and Cem Sultan along with Ahmedî in Classical Turkish Literature wrote poems in the verse genre of marsiya. Marsiya in Classical Turkish literature lived its golden period in the XVI. century and during this period, Bâkî, Hayalî, Hayretî, Lâmi'î and Kemâl Paşazâde wrote poems in the verse genre of Marsiya. Marsiya is also included in other languages in eastern literatures. In Urdu literature, the verse style of Marsiya expresses the sorrow of the death of a deceased person. In Urdu classical poetry, marsiya is written in the form of tarce-e bend and tarkib-e bend. In the classical poetry of Urdu literature, the first elegy was written by the Deccan and after the Deccan, in Delhi and Luknow poems in the style of verse were written. Quli Qutb Shah and Abdullah Qutb Shah are the first marsiya writers in Urdu literature, and Anis and Dabir are the most well-known poets in Urdu literature classical poetry and identified with the marsiya. Mir Taki Mir and Mirza Rafi, who gave works in all kinds of verse forms and genres in Urdu literature, wrote poems in the style of verse in the verse.
